Leviticus 5
CHAPTER 5
The Sin Offering
1εάν δε ψυχή αμάρτη και ακούση φωνήν ορκίσμου και ούτος μάρτυς η εώρακεν η συνοίδεν εάν μη απαγγείλη λήψεται την αμαρτίαν αυτού 2η ψυχή εκείνη ήτις εάν άψηται παντός πράγματος ακαθάρτου η θνησιμαίου η θηριαλώτου ακαθάρτου η των θνησιμαίων βδελυγμάτων των ακαθάρτων η των θνησιμαίων κτηνών των ακαθάρτων 3η άψηται από ακαθαρσίας ανθρώπου από πάσης ακαθαρσίας αυτού ης αν αψάμενος μιανθή και έλαθεν αυτόν μετά δε τούτο γνώ και πλημμελήση 4η ψυχή η αν ομόση διαστέλλουσα τοις χείλεσι κακοποιήσαι η καλώς ποιήσαι κατά πάντα όσα αν διαστείλη ο άνθρωπος καθ΄ όρκου και λάθη αυτόν και ούτος γνώ και αμάρτη εν τι τούτων 5και εξαγορεύσει την αμαρτίαν περί ης ημάρτηκε κατ΄ αυτής 6και οίσει περί ων επλημμέλησε τω κυρίω περί της αμαρτίας ης ήμαρτε θήλυ από των προβάτων αμνάδα η χίμαιραν εξ αιγών περί αμαρτίας και εξιλάσεται περί αυτού ο ιερεύς περί της αμαρτίας αυτού ης ήμαρτε και αφεθήσεται αυτώ η αμαρτία 7εάν δε μη ισχύει η χειρ αυτού το ικανόν εις το πρόβατον οίσει περί της αμαρτίας αυτού ης ήμαρτε δύο τρυγόνας η δύο νεοσσούς περιστερών τω κυρίω ένα περί αμαρτίας και ένα εις ολοκαύτωμα 8και οίσει αυτά προς τον ιερέα και προσάξει ο ιερεύς το περί της αμαρτίας πρότερον και αποκνίσει ο ιερεύς την κεφαλήν αυτού από του σφονδύλου και ου διελεί 9και ράνει από του αίματος του περί της αμαρτίας επί τον τοίχον του θυσιαστηρίου το δε κατάλοιπον του αίματος καταστραγγιεί επί την βάσιν του θυσιαστηρίου αμαρτίας γαρ εστι 10και το δεύτερον ποιήσει ολοκάρπωμα ως καθήκει και εξιλάσεται περί αυτού ο ιερεύς περί της αμαρτίας αυτού ης ήμαρτε και αφεθήσεται αυτώ 11εάν δε μη ευρίσκη η χειρ αυτού ζεύγος τρυγόνων η δύο νεοσσούς περιστερών και οίσει το δώρον αυτού περί ου ήμαρτε το δέκατον του οίφι σεμίδαλιν περί αμαρτίας ουκ επιχεεί επ΄ αυτό έλαιον ουδέ επιθήσει επ΄ αυτό λίβανον ότι περί αμαρτίας εστί 12και οίσει αυτήν προς τον ιερέα και δραξάμενος ο ιερεύς απ΄ αυτής πλήρη την δράκα αυτού το μνημόσυνον αυτής επιθήσει επί το θυσιαστήριον επί των ολοκαυτωμάτων τω κυρίω αμαρτίας εστί 13και εξιλάσεται περί αυτού ο ιερεύς περί της αμαρτίας αυτού ης ήμαρτεν αφ΄ ενός τούτων και αφεθήσεται αυτώ το δε καταλειφθέν έσται τω ιερεί ως θυσία της σεμιδάλεως 14και ελάλησε κύριος προς Μωυσήν λέγων 15ψυχή η αν λάθη αυτόν λήθη και αμάρτη ακουσίως από των αγίων κυρίου και οίσει της πλημμελείας αυτού τω κυρίω κριόν άμωμον εκ των προβάτων τιμής αργυρίου σικλών τω σίκλω τω αγίω περί ου επλημμέλησε 16και ο ήμαρτεν από των αγίων αποτίσει και το επίπεμπτον προσθήσει επ΄ αυτό και δώσει αυτό τω ιερεί και ο ιερεύς εξιλάσεται περί αυτού εν τω κριώ της πλημμελείας και αφεθήσεται αυτώ 17και η ψυχή η αν αμάρτη και ποιήση μίαν από πασών των εντολών κυρίου ων ου δει ποιείν και ουκ έγνω και πλημμελήση και λάβη την αμαρτίαν αυτού 18και οίσει κριόν άμωμον εκ των προβάτων τιμής αργυρίου εις πλημμέλειαν προς τον ιερέα και εξιλάσεται περί αυτού ο ιερεύς περί της αγνοίας αυτού ης ηγνόησε και αυτός ουκ ήδει και αφεθήσεται αυτώ 19επλημμέλησε γαρ πλημμέλειαν πλημέλησιν έναντι κυρίου
Copyright information for
ABGk